انتشار فهرست ابربدهکاران بانکی در سالهای اخیر به یکی از مناقشههای داغ سیاسی میان گروههای گوناگون حکومت تبدیل شده است. این موضوع به ویژه در دولت نهم به ریاست محمود احمدینژاد مطرح شد و او بارها بدهکاران بزرگ بانکی را به افشای نامشان تهدید کرد.
عبدالناصر همتی، رئیس پیشین بانک مرکزی و کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری در جریان مناظرههای انتخاباتی ۱۴۰۰، فهرستی شامل ۱۱ ابربدهکار بانکی را به ابراهیم رئیسی، رئیس وقت قوه قضائیه و کاندیدای دیگر انتخابات داد.
پس از پایان مناظره، فهرست ۱۱ نفرهی ابربدهکاران بانکی در رسانههای ایران منتشر شد و با به قدرت رسیدن ابراهیم رئیسی، احسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۰ در توئیتر اعلام کرد که در نامه رسمی به بانک مرکزی دستور داده تا بانکها هر سه ماه یک بار، فهرست ابربدهکاران بانکی را در سایت خود منتشر کنند.
در نهایت، ۲۰ فروردینماه ۱۴۰۱ بانک ملی به عنوان بزرگترین بانک کشور اسامی بدهکاران بزرگ خود را منتشر کرد و دو روز بعد، مصطفی قمریوفا، مدیر روابط عمومی بانک مرکزی در توییتر اعلام کرد که «بانک مرکزی گزارش همکاری یا تخلف بانکها و مؤسسات اعتباری غیربانکی را به صورت فصلی به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و دیوان محاسبات کشور ارائه میکند».
بنا بر اعلام مدیر روابط عمومی بانک مرکزی، «این اطلاعات که با راستیآزمایی همراه است شامل مانده تسهیلات و تعهدات کلان و میزان پرداختی و مانده تسهیلات و تعهدات اشخاص مرتبط و میزان پرداختی هریک از بانکها و مؤسسات اعتباری غیربانکی به تفکیک هر یک از اشخاص با تعریف شورای پول و اعتبار (مرتبط یا ذینفع واحد)، نرخ سود، مدت بازپرداخت، دوره تنفس، وضعیت بازپرداخت (جاری، سررسید گذشته، معوق یا مشکوکالوصول)، نوع و میزان وثیقه دریافت شده است».
تاکنون نام بدهکاران بانکهای بزرگی ازقبیل بانک ملی، مسکن، کشاورزی، پستبانک، رفاه کارگران و بانک صادرات اعلام شده است که در جدول پیش رو قابل مشاهده است.